De zes opgezegde huurovereenkomsten wegens het hebben van een eigendom zijn hoogstwaarschijnlijk slechts het topje van de ijsberg. Volgens de cijfers gaat het om één woning in België, twee in het buitenland, drie niet gedefinieerd waar. De staatssecretaris kan naar eigen zeggen niet aangeven waar de woningen zich exact bevinden. Bovendien werden er in die zes fraudegevallen geen middelen teruggevorderd, zogezegd omdat de opzegging van hun overeenkomst als sanctie wordt toegepast. “Dat is fout, want de sociale huurders kunnen op die manier de onterecht verkregen sociale korting op de huurprijs gewoon behouden. De 16 vastgoedmaatschappijen falen in hun controletaak. Er is dringend nood aan een doortastend antifraudebeleid in de al overbelaste sociale huisvesting in Brussel.” 

Fraude

“De staatssecretaris verschuilt zich achter het feit dat (buitenlandse) eigendommen dienen aangegeven te worden. Uiteraard gaat dit argument compleet voorbij aan het gegeven dat het om fraude gaat. Ze zegt ook dat de kennis van buitenlandse eigendommen ontoereikend is omdat er geen samenwerkingsakkoorden zijn (die federaal moeten worden gesloten). Net daarom heb je dus actieve controle nodig. Maar helaas blijft handhaving compleet afwezig,” aldus Vanden Borre. 

Nul euro teruggevorderd

“Ik heb deze regeerperiode een voorstel ingediend om fraude doortastend te kunnen aanpakken, onder meer door een controle op buitenlandse eigendommen van sociale huurders mogelijk te maken. In Vlaanderen werpt zulk anti-fraudebeleid vruchten af”, stelt Vanden Borre. Van de ongeveer 1.000 eigendomsonderzoeken die tot nu werden uitgevoerd, bleek er in zowat de helft van de gevallen sprake van buitenlandse eigendommen. De woonmaatschappijen hebben op die manier al bijna drie miljoen euro kunnen terugvorderen van frauderende huurders! “Het contrast met de Brusselse aanpak is bijzonder groot, zo goed als geen controle en er werd welgeteld nul euro teruggevorderd”, stelt Vanden Borre vast. 

Wachtlijst van 12 jaar

Door de toenemende armoede onder de Brusselse bevolking, waarvan meer dan 60 procent is aangewezen op de huurmarkt, moeten steeds meer Brusselaars beroep doen op een sociale woning. “Vandaag staan meer dan 56.000 gezinnen op een wachtlijst voor een sociale woning en moeten zij gemiddeld 12 jaar wachten. Het is belangrijk dat de bestaande woningen gaan naar gezinnen die er effectief recht op hebben”, aldus Vanden Borre.