“Dit land staat economisch voor zwaar weer. Door het enorme begrotingstekort – straks het grootste van Europa – neemt onze schuld alsmaar toe, waardoor we ook alsmaar meer rente moeten betalen. Vorig jaar was dat tien miljard euro. Dat is zowat het budget van defensie, politie en justitie samen. En dat probleem wordt alleen maar erger. Dat is compleet onhoudbaar.

Men zou van een regering ook verwachten dat ze meer mensen aan de slag probeert te krijgen, zodat er minder belastinggeld naar sociale uitkeringen gaat. Helaas, dat is in de regering-De Croo niet gebeurd. Integendeel, er ging zelfs meer geld naar inactieven.

‘Besparen’ staat nauwelijks in PS-programma

De volgende regering dan maar? Het PS-programma voorspelt echter niets goed. Men blijft kiezen voor recepten waarvan overal ter wereld al bewezen is dat ze niet werken. Het verkiezingsprogramma van de PS telt maar liefst 1.221 pagina’s. Het woord ‘besparen’ zal u er niet vaak in terugvinden, naar extra uitgaven zal u niet ver moeten zoeken: extra sociale tarieven voor wie niet werkt, nog hogere werkloosheidsuitkeringen en leeflonen, veel zaken die gratis moeten worden, een basisinkomen voor elke jongere, zonder dat die daarvoor hoeft te werken en natuurlijk Magnettes stokpaardje: zes uur per week minder werken mét behoud van loon.

De pineut? De Vlaamse belastingbetaler

Om dat alles te betalen, kijkt de PS naar de Vlaamse belastingbetaler. U heeft een mooi spaarcentje na jaren hard werken? U heeft belegd in aandelen? U doet aan pensioensparen? De PS wil dat allemaal extra gaan belasten. Opgeteld komt men aan 10 tot 15 miljard extra belastingen, zo’n 10 miljoen euro per pagina van haar programma. Maar zelfs dat is niet genoeg om alle extra uitgaven te dekken die de PS voorstelt.

Dat zal de Vlaming toch niet pikken? En toch werd de voorbije jaar de PS-agenda uitgevoerd. En dreigt dat opnieuw te gebeuren, als Open Vld, cd&v, Groen en Vooruit ervoor kiezen om alweer toe te treden tot een federale regering zonder Vlaamse meerderheid.

Ommekeer

U heeft op 9 juni dan ook drie keuzes: een stem voor de huidige Vivaldi-partijen en dus de hoofdweg naar Vivaldi II. Een stem op de extremen, zodat de Vivaldi-partijen opnieuw samenhokken onder het mom van ‘tous ensemble contre les extrêmes’. Of een stem op de N-VA, om Vlaanderen niet meer afhankelijk te maken van Franstalig links en op een constructieve manier te werken aan de ommekeer. U weet wat te kiezen op 9 juni. Voor Vlaamse welvaart.”